در ابتدا می خواهیم برخی از اماکنی که در فضای خود از تراس بهره می برند را نام ببریم:
رستوران، کافی شاپ، مراکز خرید و پاساژهای تجاری، فرودگاه، بیمارستان، هتل و مهمان سرا، ساختمان های دولتی، فرهنگسرا، کتابخانه، موزه، آرایشگاه و سالن زیبایی، آتلیه عکاسی، باغ تالار عروسی، سرای سالمندان، دانشگاه و.
برای هر یک از این فضاها، انواع مختلفی از مدل های
ممکن است بعضی از افراد فعال در
ولی باید توجه داشته باشید که هیچ گونه چارچوب و قاعده ای برای مرزبندی های نوع مصرف چمن مصنوعی وجود ندارد و تمامی این تعاریف، قراردادی و متزل هستند.
همان طور که پیشتر نیز به طور مفصّل درباره انواع مختلف
افزایش ارتفاع الیاف و تراکم بافت در چمن مصنوعی، ظاهر انبوه و طبیعی به آن می بخشد. همچنین نرمی، ضربه گیری و جلوه لوکس و زیبا را در آن پدید می آورد.
عکس این مساله نیز اتفاق می افتد؛ یعنی با کاهش ارتفاع الیاف و تراکم بافت چمن مصنوعی، ظاهر کم پُشت و اصطلاحاً موکتی در آن به وجود می آید.
این نوع چمن مصنوعی، معمولاً دارای بافتی کم حجم و زِبر است که ضربه گیری اندکی دارد.
هنگام
به عنوان مثال، میزان تردّد و تجمّع افراد در بعضی محیط ها مثل تراس کتابخانه یا موزه کمتر از جاهای دیگر است. بنا بر این می توان از مدل های
اما
محیط هایی مثل باغ تالار، باغ رستوران و مراکز تجاری، هر روز پذیرای حجم انبوهی از مراجعه کنندگان است و فرسایش قابل توجهی را متحمل می شود.
یکی از نکات جالب درباره مراکز خرید و فروشگاه های بزرگ این است که گاهی اوقات، پشت بام و تراس در هم می آمیزد و دارای یک کاربری مشترک است.
با
مجموعه